PKK'nın Sözde Manifestosu: Bir Terör Örgütünün Son Şantajı ve Propaganda Oyunu!
PKK terör örgütü, 26 Ekim 2025'te Kandil'den yayınladığı 'Barış ve Demokratik Toplum Manifestosu' ile bir kez daha sahneye çıktı.
PKK terör örgütü, 26 Ekim 2025’te Kandil’den yayınladığı “Barış ve Demokratik Toplum Manifestosu” ile bir kez daha sahneye çıktı. Bu sözde belge, örgütün Türkiye’den çekilme kararını ilan ediyor gibi görünse de, gerçekte kanlı geçmişini aklamaya yönelik bir propaganda tuzağı. Abdullah Öcalan’ın Şubat 2025 çağrısına dayandırılan bu metin, örgütü barış kahramanı gibi sunarken, 40 yıldan fazla süren terör eylemlerini, binlerce masumun kanını ve yıkımı unutturmaya çalışıyor. Bu, samimi bir adım değil; askeri yenilgiler ve uluslararası baskılar karşısında atılan taktiksel bir geri adım, resmen tehdit dolu bir şantaj belgesi.
Örgüt, manifestoda “Ortadoğu’da yaşanan çatışma ve savaşların Türkiye’nin ve Kürtlerin geleceğini tehdit eder hale gelmesi” diye mağduriyet narası atıyor, sanki bu kaosun mimarı kendileri değilmiş gibi. PKK, 1984’ten beri Türkiye’ye karşı yürüttüğü kanlı kampanyada 40 binden fazla insanın ölümüne sebep oldu – siviller, askerler, öğretmenler, bebekler dahil. Resmi verilere göre, sadece Kürt bölgelerinde zorunlu askerlik ve infazlarla binlerce genci dağa kaçırdılar, eleştiren Kürt aydınlarını bile susturdular. Şimdi ise “barış ve demokratikleşme” diye nutuk atıyorlar. Bu, tarihsel bir yalan! 1999’da Öcalan’ın yakalanması sonrası ateşkes vaatleri, 2013 çözüm sürecindeki çekilme sözleri… Hepsi boşa çıktı, her seferinde bombalarla, şehir savaşlarıyla döndüler. Bu manifesto da aynı döngünün parçası: “12. Kongre kararları” diye övündükleri şey, aslında yeni provokasyonlara kapı aralayan bir bahane kitabı. Samimiyet mi? Sıfır!
Daha da vahimi, bu sözde manifesto resmen tehdit içeriyor. “Çatışma riski oluşturan ve olası provokasyonlara açık olan” güçlerini Medya Savunma Alanları’na çekiyoruz diyorlar, ama hemen arkasından “demokratik entegrasyon yasaları gecikmeden çıkarılmalıdır” diye ultimatom veriyorlar. Bu, barış değil; saf şantaj! PKK’ya özgü “Geçiş Hukuku” talep etmek, af ve özerklik peşinde koşmak demek. Sanki terörle elde edemediklerini masada kapacaklar. “Barış ve Demokratik Toplum Manifestosu mutlaka zafere ulaşacaktır” diye bitiriyorlar – hangi zafer? Terör zaferi mi? Bu dil, barış çağrısı değil; gizli bir savaş ilanı. Örgüt, “seferberlik düzeyinde mücadele” çağrısıyla kadınları ve gençleri kışkırtıyor, sanki hala silahlı mücadeleyi bırakmamışlar gibi. Bu, devlete ve topluma karşı açık bir meydan okuma!
En iğrenç yanı ise, PKK’nın kendini tüm Kürtlerin temsilcisi gibi konumlandırması. Manifestoda “Kürt tarafı olarak biz” diye konuşuyorlar, “tüm halkımızadır” diye hitap ediyorlar. Sanki Kürtlerin tek sesi, tek iradesi kendileriymiş! Oysa PKK, Kürtleri yıllarca baskı altında tuttu: Köyleri yaktı, Kürt esnafı haraca bağladı, muhalif Kürt partilerini tehdit etti. Gerçek Kürt temsilcileri, barış isteyen milyonlarca Kürt vatandaşı, bu terör örgütünün gölgesinde ezildi. PKK, Kürtleri temsil etmiyor; onları rehin alıyor, onların adını kullanarak propaganda yapıyor. Bu algı yaratma çabası, bölücülüğün zirvesi – Kürt-Türk kardeşliğini zehirleyen bir zehir!
Bu manifesto, PKK’nın son çırpınışı. Gerçek barış, terör örgütünün tam silahsızlanması, liderlerinin hesap vermesi ve mağdurlardan özür dilemesiyle olur. Türkiye, bu şantaja boyun eğmemeli; aksine, bu fırsatı örgütü kökünden temizlemek için kullanmalı. PKK’nın “zafer” hayalleri, tarih çöplüğünde kalacak. Barış isteyen Kürt kardeşlerimiz ise, devletin eşit vatandaşlık şemsiyesi altında zaten özgür – PKK’sız bir gelecekte daha da güçlü olacaklar. Bu sözde manifestoya kanmayın; bu, terörün makyajlanmış hali!
Önceleri Şehit Liderimiz Sayın Muhsin Yazıcıoğlu ve şimdilerde Genel Başkanımız Sayın Mustafa Destici Bey’in de ifade ettiği gibi;
“Terörle müzakere olmaz! Terörle mücadele olur!”
